enojar. (Del lat. vulg. inodiare, enfadar). 1. tr. Causar enojo. U. m. c. prnl. 2. tr. Molestar, desazonar. U. t. c. prnl.
(Del lat. vulg. inodiare, enfadar).
1. tr. Causar enojo. U. m. c. prnl.
2. tr. Molestar, desazonar. U. t. c. prnl.