cantador, ra. (De cantar1). 1. adj. ant. cantor. Era u. t. c. s. 2. m. y f. Persona que tiene habilidad para cantar coplas populares.
(De cantar1).
1. adj. ant. cantor. Era u. t. c. s.
2. m. y f. Persona que tiene habilidad para cantar coplas populares.