bachatero, ra. 1. adj. R. Dom. Dicho de una persona: Que se dedica a componer o a cantar bachata. U. t. c. s. 2. m. y f. Cuba y P. Rico. Persona amiga de bromear y divertirse.
1. adj. R. Dom. Dicho de una persona: Que se dedica a componer o a cantar bachata. U. t. c. s.
2. m. y f. Cuba y P. Rico. Persona amiga de bromear y divertirse.